Pochodzenie

Koty te wywodzą swój rodowód z Afryki, gdzie hodowczyni Judy Frank postanowiła zobaczyć jak zareagują na siebie kot domowy z serwalem. Serwale są dzikimi kotami zamieszkującymi sawanny czarnego kontynentu. Te mało agresywne drapieżniki towarzyszą niekiedy mieszkańcom Afryki w ich domostwach, stąd przypuszczenie, że w połączeniu z cechami kotów domowych serwale mogą przysporzyć kociej rasie nowych, ciekawych dyspozycji. Koty skrzyżowano w 1986 roku, a ich pierwszy miot hodowczyni chciała nazwać „niespodzianka”. Ostatecznie pierwszym kotom nadano nazwę podkreślającą ich dzikie pochodzenie.

Stworzenie krzyżówki kota domowego z serwalem budzi jednak pewne kontrowersje. Serwal jest zwierzęciem znacznie większym niż przeciętny kot domowy. Kojarzenie dużej samicy serwala z samcem kota domowego jest raczej nie możliwe. Kot ten szybko zostałby poraniony. O ile próby takie były czynione i doszło do zapłodnienia, o tyle samice serwala najczęściej zabijały młode jako nienaturalnie małe. Z kolei krycie kotki domowej przez znacznie większego serwala nie raz kończyło się śmiercią tej pierwszej. Działo się to albo przypadkowo albo też samica stawała się przekąską dzikiego i drapieżnego mieszkańca Afryki. Jeśli dochodziło do zapłodnienia, często kończyło się to poronieniem, śmiercią podczas ciąży lub podczas porodu. Krzyżowanie serwala z kotem domowym nie może być więc w pełni nazwane sukcesem hodowlanym. Powstanie rasy dokonało się po drodze dużego cierpienia kotów domowych. Co więcej, męscy potomkowie Savannah okazali się bezpłodni do piątego pokolenia.

Rasa Savannah nie została uznana przez Międzynarodową Federację Felinologiczną (FIFe). Koty przyjęły tylko takie organizacje, jak REFR oraz TICA, z czego ta ostatnia zrobiła to dopiero w 2001 roku, by w 2012 roku dopuścić Savannah do wystaw.

Jeżeli wziąć w nawias kwestie etyczne towarzyszące powstaniu rasy, może cieszyć fakt, że powstało zwierzę na tyle dzikie, żeby przypominać tygrysa, rysia czy geparda, ale na tyle oswojone by hodować je w domu. Savannah należą jednak do najdroższych ras kocich, a ich cena waha się pomiędzy 4 tys. dol., a 20 tys. dol.

Wzorzec rasy

Wrażenia ogólne

Należą do jednych z największych kotów, są prawdopodobnie największymi o tak smukłym ciele, długiej szyi i nogach. Koty te potrafią osiągać wagę 9-11 kg (samce) i 7-9 kg samice. Savannah mocno odziedziczył wygląd po serwalu, dlatego też ma drapieżny wygląd umaszczony dużymi, ciemnymi cętkami i pręgami.

Głowa

Mała i trójkątna, umieszczona na szczupłej i długiej szyi. Podbródek zwęża się tworząc odwrócony trójkąt.

Uszy

Wysoko osadzone na czaszce, długie, dość wąskie, zaokrąglone na końcach. Rozstaw uszu jest bardzo mały, same zaś uszy szerokie i mięsiste.

Oczy

Średniej wielkości, w kształcie przypominają migdały, zielona barwa.

Tułów

Pełna klatka piersiowa, drobny lecz mocny zad, podobnie mocne biodra i uda znajdujące się w górnej partii długich, o sprężystych ruchach kończynach. Tylnie łapki są nieznacznie dłuższe od przednich.

Ogon

Gruby, średniej długości i zwężający się wraz ze zbliżaniem ku końcowi.

Szata

Sierść średniej długości. Miękki, delikatny podszerstek chroniony jest grubym i sztywnym okrywowym włosem. Jego futro nie jest gęste, mocno przylega do ciała. Dopuszczane jest umaszczenie w kolorze czarnym, srebrnym tabby, brązowym tabby oraz czarnym z lekko szarym odcieniem. Cała sierść pokryta jest drobnymi plamkami o czarnej lub brązowej barwie. Tył głowy oraz barki pokryte są ciemnymi pręgami.

Charakter i temperament

Savannah odznaczają się niezwykłą urodą oraz inteligencją. Są to koty bardzo żywe, które cały czas angażują się w ruch. Potomkowie serwala wymagają zatem większej uwagi, gdyż ich energia pochodzi z duszy afrykańskiej sawanny. Nie może więc dziwić, że skaczą na odległość 2,5 m, co w przestrzeni domowej może być dość kłopotliwe. Sawańczycy nie stronią również od wody, wręcz przeciwnie lgną do niej potrafiąc wskoczyć do kąpieli właściciela. Ale koty te nie tylko do wody chodzą za swoim Panem, uwielbiają towarzyszyć mu we wszystkich czynnościach. Są niezwykle wesołą rasą, szybko uczą się zasad rządzących domową rzeczywistością, tj. same otwierają sobie łapkami drzwi. Przy okazji też wiedzą, jak dostać się do lodówki. Sceptycy tej rasy podkreślają, że Savannah mocno uwikłane są jeszcze w zwyczaje serwali. Trudno zaadoptować im się do domu, a gdy osiągną pół roku staje się to wręcz niemożliwe. Często nie korzystają z kuwety, a osiągając dojrzałość intensywnie znaczą moczem swoje rewiry. Nawet jeśli zaprzyjaźnią się z innym zwierzęciem domowym, to jedynie wtedy, gdy jest od nich większy. Mniejsze osobniki uważają za zdobycz.

Pielęgnacja

Kupno osobnika tej rasy nie należy do prostych, ponieważ są to unikalne zwierzaki i posiadają bardzo małe mioty. Co więcej, wymagają sporych przestrzeni do realizacji sił witalnych, dlatego znaczna ilość hodowców i właścicieli z USA w cenę Savannah wlicza koszty wybudowania odpowiedniego dla kota wybiegu, do którego będzie on miał dostęp bezpośrednio z domu. Wybieg ma zawierać kilka mocnych drzew, półki poustawiane na różnych wysokościach, kuwety mocno usadzone w ziemi oraz dużo pojemników z wodą i suchą karmą. Oczywiście taki wybieg można zastąpić długimi spacerami na smyczy.

Kot Savannah