Kot Singapurski - Singapura cat (SIN)

Kot Singapurski - Singapura cat (SIN)
Oceń
(Ocena: 5, Głosów: 1)

Pochodzenie

Kot singapurski jest najmniejszym kotem rasowym. Rasa prawdopodobnie powstała w 1975 roku za sprawą Tomm’ego Meadow’a, który przywiózł do Stanów Zjednoczonych trzy kocięta zabrane ze schroniska w Singapurze. W swoim kraju pochodzenia kot ten zamieszkiwał kanały i dlatego nazywany był „kotem kanałowym” albo "singapurskim kotem rzecznym".

Kot singapurski osiąga połowę średniej wielkości kota. Trudno jednak jednoznacznie stwierdzić, czy jest to naturalny efekt czy wynik krzyżowania kotów abisyńskich z burskimi, których hodowcą był Tommy Meadow. Ta kwestia jest nierozstrzygnięta, jednak przyjmuje się, że jego wzrost jest naturalny dla formy, w jaką wszedł i dlatego nie jest to kot karłowaty, jak persy miniaturowe, ale po prostu mały kot w zdrowym ciele.

Kota uznaje większość najważniejszych organizacji felinologicznych.

Wzorzec rasy

Wrażenia ogólne

Kot z Singapuru charakteryzuje się niewielkim rozmiarem, bardzo dużymi oczami oraz uszami, a także sierścią przypominającą sepię. Budowa ciała filigranowa i bardzo ładna. Kot ma wygląd niewinny i łagodny. Singapury posiadają charakterystyczne prążki, znajdujące się na wewnętrznej stronie ich przednich łap, jak również na tylnich kolanach i tabby w kształcie litery M na czole.

Głowa

Nieduża, okrągła, pyszczek płaski z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem, z nosem krótkim o wyraźnym stopie. Szyja szeroka i krótka, krępa oraz muskularna.

Uszy

Szerokie u nasady, zwężające się w szpic na końcu, duże.

Oczy

Szeroko rozstawione, duże, lekko migdałowate.

Tułów

Krępy, muskularny.

Kończyny

Umięśnione, zakończone małymi owalnymi łapami.

Ogon

Smukły o czarnym zwykle czubku, cienki, trochę krótszy od reszty ciała.

Szata

Futro miękkie w dotyku, delikatne, gładko przylegające z niezbyt gęstym podszerstkiem. Podszerstek jasny, barwy kości słoniowej, włos okrywowy aguti, srebrzysty, ciemniejsza pręga grzbietowa, która powinna biec przez całe ciało aż do koniuszka ogona. Pręgowanie występujące na kończynach i ogonie, a także białe włoski są uznawane za wadę. Umaszczenie typu Ticking, tzn. włos jest prążkowany, jaśniejszy przy skórze, ciemniejszy na czubku. Rasa występuje tylko w jednym umaszczeniu: ciemnobrązowy ticking na ciepłym odcieniu kości słoniowej.

Charakter i temperament

Ze względu na mały rozmiar koty te szybko budzą i otwierają serce człowieka, a przy tym same niesamowicie łakną kontaktu z nim, dlatego nadają się nie tylko do rodzin z dziećmi, ale także do felinoterapii, w której prowadzą człowieka ku zdrowiu. Te azjatyckie koty są bardzo spokojne, ale z natury ruchliwe i figlarne, dlatego mimo dostojnej ciszy, jaką wokół siebie roztaczają, potrafią aportować za patykiem i bawić się z dziećmi. Ich żywiołem jest wysokość, dlatego im wyżej mogą się znaleźć tym lepiej. Wędrówki w górę dają im mnóstwo radości. Uwielbiają ciepło, w związku z tym nierzadko można je znaleźć na słońcu i pod kołdrą. Co ciekawe, opiekunowie zauważają, że Singapurczyk dostosowuje się do ich nastroju. Koty te nie lubią samotności, dlatego kiedy muszą w niej przebywać lepiej sprowadzić im drugiego singapurczyka do towarzystwa.

Pielęgnacja

Singapury nie szczególnie przepadają za podwórkowymi wędrówkami, są bardziej domatorskie, dlatego też to w tej przestrzeni trzeba zapewnić kocim azjatom odpowiednie rozrywki i narzędzia stymulujące rozwój. W przeciwieństwie do miniaturowych persów kociaki singapurskie są naturalnie małe, dlatego raczej nie posiadają wrodzonych problemów zdrowotnych, zazwyczaj są bardzo silne i odporne. Kot singapurski jest bardzo rzadko występującą rasą, nie tylko w Europie ale i na całym świecie.

Komentarze